Transmaurienne- Vanoise

Etappe 1 (14.8km-200hm)

Tijdens de proloog moesten we met 4 renners om de minuut vertrekken. Doordat ik vrij laat was ingeschreven moest ik als een van de eerste renners van start gaan in de proloog, het niveau bij de eerste vertrekkers lag vrij laag en bij het startschot was ik al alleen weg. Het zou dus een gevecht tegen mezelf worden, ik voelde me vrij sterk en kon een strak tempo rijden. Maar op het einde van de eerste afdaling ging het mis ik raakte een steen met de flank van mijn band en stond lek. Het was dan nog 2km tot ik mijn wiel kon wisselen, het 2e deel van het parcours was veel sneller en er stond veel wind. Doordat ik alleen zat was dit het moeilijkste stuk voor mij, ondanks mijn lekke band mocht ik heel even in de hot seat plaatsnemen. Het duurde echter niet zo heel lang, uiteindelijk werd ik 25ste op 3’ 8’’ van de winnaar.

Etappe 2 (77km-2900hm)

De langste en zwaarste etappe, hier moest het gebeuren. Doordat ik in de proloog veel tijd verloren had moest ik hier mijn klassement zien te redden. Ik voelde me in het begin zeer goed en al snel konden we ons met een select groepje van 7 man afscheiden, doordat ik zoveel mogelijk tijd terug wou nemen op andere concurrenten deed ik zelf veel kopwerk. Op de 2e zware klim van de dag begon de groep wat uit te dunnen, we bleven nog met 4 man over op de top. Daarna kwam eerst een snelle afdaling met kort daar achter een heel technisch stuk. Ik ging daar als eerste in en kreeg een klein gaatje, op de volgende klim kwam er nog 2 man terug van CEP racing team. De laatste kilometers namen hun 2 voor de rekening, ik bleef in het wiel had had het daar zwaar genoeg. Enkele kilometers voor de aankomst kregen we nog een hele steile klim voorgeschoteld, ik had moeite om boven te komen maar één van de 2 CEP’ers viel daar helemaal door de mand. Zo nam ik nog de laatste lastige kilometers voor mijn tekening en kwam als 2e over de meet. In het klassement stond ik nu 4e op 3’18’’.

Etappe 3 (45km-1500hm)

Door felle regenval was de etappe enkele kilometers ingekort, in de start ging het vrij kalm iedereen was wat moe van de vorige dag en pas na een 5-tal km kwam er tempo in de wedstrijd. Snel kreeg ik het erg moeilijk en moest ik enkele meters op de eerste 4 laten, doordat de klim niet zo heel lang duurde en er een technisch stuk aan kwam kon ik terug de aansluiting maken. Doordat de eerste 2 technisch sterker waren konden ze makkelijk weg rijden ik zat pas als 5e en moest wachten tot ik voorbij kon om terug naar de 2 eerste toe te rijden. Eens ik voorbij was reed ik snel terug naar de leiders en op een gepast moment nam ik de kop van de koers. We reden nu over een technisch stuk van de proloog ik nam op korte tijd een mooie voorsprong en kon de 2e klim van de dag op mijn eigen tempo oprijden, bijna boven kwam de groep terug aansluiten. Hans becking wachtte niet en reed direct van ons weg, op de laatste klim van de dag had ik het ook weer erg moeilijk. Ik stond op punt van te lossen maar toen kwam de top in zicht, de afdaling was weer een technisch hoogtepunt. Maar niet veel later draaide we de weg op en moesten we een heel stuk over de grote baan, de snelheid lag er hoog doordat we Hans wouden terug nemen. Wanneer we met ons 6 koppige groep terug de bos indraaide ging het tempo nog wat de hoogte in ik kreeg het erg moeilijk maar wou toch nog even blijven aanklampen, er viel voor de sprint nog een renner uit ons groepje door een lekke band 3km voor de aankomst. Met 5 zouden we dus gaan sprinten voor de 4 overgebleven premies althans dat dachten we. Aan de meet bleek dat Hans verkeerd was gereden en nu achter ons reed, ik werd 4e in de sprint en stond nu 3e in het algemene klassement.

Etappe 4 (55km-2900hm)

Misschien werd dit wel de zwaarste etappe van allemaal, twee klimmen van meer als 10 km afwisselend met technische afdaling werden ons vandaag voorgeschoteld. Het zou een erg zware dag worden, de start ging lang over de weg naar boven en het tempo lag niet al te hoog. We reden met een groep van een 20 tal renners naar boven, vanaf we de bos indraaide en het zwaarder werd werd de groep ook snel kleiner, al snel reed Marc Stuzzman de latere renner weg hij reed in geen tijd 2 minuten bij elkaar en gaf zijn voorsprong niet meer af. Voor de overige podium plekken zou het nog een harde strijd worden, Ik, Hans, de winnaar van rit 3 en de leider in het klassement Max bleven lang samen en ieder deed ook zijn deel van het kopwerk. Wanneer we bij de laatste klim kwamen begon hans direct tempo te rijden. Ik was de enige die kon volgen, na een 2 tal klim kilometers versnelde Hans een beetje en toen moest ik ook lossen. Max kwam ook terug aansluiten en reed daarna ook van me weg, de klim was nog erg lang en na 5km klimmen werd het steiler en steiler. Door de zwaarheid van de etappe zat ik er op het einde helemaal door, het was trekken en sleuren tot boven. Gelukkig was de beloning groot en kregen we een erg mooie afdaling voor de wielen, in de finale van de etappe moesten we nog even langs een rivier bedding en daarna nog een eindklim. In de rivier bedding ging het mis ik raakte een steen en stond lek. Eerst wou ik verder op de velg maar het was nog iets te ver tot de finish, ik besloot om even te stoppen en een bommetje te gebruiken gelukkig stopte het product in mijn banden het lek en kon ik verder tot de finish. Ik bolde als 4e over de meet en was nog steeds 3e in het algemene klassement.

Etappe 5 (38km-1800hm)

De laatste dag, het gevoel was niet meer zo goed de vermoeidheid zat in het lichaam. De start was weer lang over de weg en het tempo lag gelukkig niet te te hoog, na enkele kilometers voelde ik me even heel goed er werd vooraan gedemarreerd en ik sprong mee. Vanaf dat we de bos indraaide ging het me wel minder af, vooraan reed er wat volk weg en ik bleef in een erg grote groep voor de 5e plaatst zitten. Ik voelde me echt niet zo goed en hing een beetje op de rekker, boven begon er een lang technisch stuk over de bergflank ik zat redelijk achteraan in de groep en zag de 4e in het algemene klassement weg rijden. Doordat er teveel volk voor me zat kon ik niet mee en moest ik rustig blijven zitten, Vanaf ik voorbij kon probeerde ik de kloof te dichten ik zag hem wel niet meer rijden maar het was een kwestie voor alles te blijven geven en goed in te delen. In de eerste afdaling maakte ik wel slipper mijn voorwiel schoof weg over het natte gras en ik belande op mijn rug. Gelukkig was er niets aan de hand en kon ik verder rijden. Het was een lange technische afdaling en het goede daal gevoel is ook ergens in de vorige etappe’s blijven hangen, de vermoeidheid was erg groot en niet alleen bergop te merken. Het 2de deel van het parcours was nog één lange afdaling en daarna een 2 delige klim, bij het begin van de eerste deel van de laatste klim zag ik de 4e in het klassement terug rijden ik zette alles op alles en reed stilletjes aan naar hem toe. Na een korte afdaling en bij het aanvangen van het 2e deel kwam ik in het wiel. Ik nam direct de kop en joeg het tempo de hoogte in hij moest lossen en zo reed ik uiteindelijk als 5e over de meet, dat dacht ik alleszins er was nog 2 man terug gevallen dat in het begin was weggereden en zo werd ik dus 3e in de laatste etappe. Ook in het eindklassement werd ik 3e, het was dus een zeer geslaagde meerdaagse voor mij. Ook het parcours was zeer mooi en uitdagend, zeker voor herhaling vatbaar!