Algarve Bike Challenge

Algarve Etappe 1 (Proloog)

Seizoen 2017 zou van start met een 3- daagse duo wedstrijd in Portugal, samen met Frank Beemer zou ik de wedstrijd betwisten. De eerste etappe was een avond proloog van +- 2km door de kleine straatjes van Tavira.

Rond 22u ’s avonds zouden Frank en ik van start gaan. Na een grondige parcours verkenning in de voormiddag zagen we het wel zitten om voor de eerste plaatsen te strijden, al wisten we al op voorhand dat het niet makkelijk zou zijn om grote verschillen te maken op deze korte afstand.

De tactiek was duidelijk, ik zou de kop nemen tijdens de proloog en proberen zo weinig mogelijk tijd te verliezen in de donkere steegjes van Tavira. We konden de tijdrit afwerken zonder grote fouten en met een tijd van 5min rond sloten we de dag af op een 5e plaats, de achterstand op de leiders bedroeg 2 seconden. Gelukkig waren dit specialisten in het sprint werk en was nog alles mogelijk.

Algarve Etappe 2 (70km 2000hm)

Dag 2 begon niet zo goed, ’s morgens vroeg werd ik al wakker door het geluid van felle windstoten en regen. Tijdens het ontbijt merkten we al snel dat koersen in dit weer niet evident en zelfs gevaarlijk zou zijn. Gelukkig wist de organisatie waar ze mee bezig waren en besloten de wedstrijd dus ook enkele uren uit e stellen en de afstand in te korten van 84km naar 70km.

Het bleek een heel verstandige keuze te zijn, om 11u30 aan de start begon de zon al stilletjes tevoorschijn te komen. Na de geneutraliseerde start ging het tempo direct de hoogte in, het duurde dus ook niet lang voor we ons met een duo of 5 konden afscheiden van de rest van het pak. Ikzelf had het erg moeilijk om aan te klampen, Frank ging het beter af en dat motiveerde mij om door te zetten. Na een km of 20 begon het Belgisch duo Frans en Joris aan een nieuwe tempo versnelling, enkel Frank en ik konden hen volgen, al was het bij mij maar op het nippertje. We namen een mooie voorsprong op de achtervolgende duo’s maar even later merkte ik ook dat het tempo wat begon te zakken, ik probeerde dan ook zelf het tempo terug wat ophoog te krikken maar telkens werd ik terug gefloten door mijn collega’s. Het duurde dan ook niet lang dat vooraleer we terug met 5 koppels waren. Mijn ploegmaat Frank begon het op die moment ook alsmaar moeilijker te krijgen terwijl ik zelf een beter gevoel kreeg. Op 10 km van het einde was Frank zijn tank leeg, hij kon het hoge tempo van de leiders niet meer aan. Onder mijn commando probeerde we zo snel mogelijk de meet te bereiken, we werden nog door één ander koppel geremonteerd en reden dus als 6e over de meet. Met een achterstand van 1 min op de eerste 2 duo’s en 20 seconden op de andere.

Algemeen stonden we nu ook op de 6e plaats.

Algarve Etappe 3 (73km 2200hm)

Op dag 3 wouden we vooral onze top-6 plaats veilig stellen, mits een goede dag zat er misschien nog een 4e plaats algemeen in. De etappe beloofde erg zwaar te worden met de eerste 30km vooral in stijgende lijn was het een zaak om ons vooral niet te forceren.

Deze keer lag het tempo in de start iets lager. Ondanks de zware dag gister voelde mijn benen ook nog uitstekend aan, ik besloot om zelf het tempo te gaan bepalen. Niet veel later sprong de koers helemaal open, door een valpartij vooraan in het peloton roken 2 Portugezen hun kans om er alleen vandoor te gaan. Achter hun ontstond er een onderonsje van de lage landen, 3 Belgen en 3 Nederlanders waaronder ook Frank en ik. De 2 Portugezen bleven vrij lang voor ons uitrijden met een seconde of 15 voorsprong. Frans Claes (één van de leiders) bleef met een mooi tempo het verschil beperkt te houden. Frank en Ikzelf nestelde ons rustig in het wiel en besloten krachten te sparen voor de finale. Kort na de eerste bevoorrading kwam er een duo bij ons aansluiten, daardoor besloot ik dus ook om het tempo te gaan verhogen en ook de 2 leiders terug te halen. Uiteindelijk gingen we de laatste 15 km in met 5 duo’s, maar had het gevoel dat het podium er zeker inzat. Ikzelf had een superdag en ook Frank voelde zich vandaag beter als de dag ervoor. 10km voor het wou ik eraan beginnen, Frank zat in mijn wiel gebeiteld en samen met de andere 2 Belgen konden we een kloof slaan. Doordat Frans en Joris nu al zeker waren van hun overwinning in het algemeen klassement nam ik het meeste werk voor mijn rekening bij het maken van de kloof. Frank en ik moesten immers nog wat tijd goed maken, samen met de leiders zouden we naar de meet rijden. De finish lag opnieuw in de smalle straatjes van Tavira en we zouden gaan sprinten om de zege, Frank en ik konden als eerste de laatste rechte lijn opdraaien. En zo reden we ook naar een overwinning in de laatste etappe. Algemeen konden we nog opschuiven naar de 2e plaats, helemaal onverwacht maar daarom des te mooier!